Wycieczka do Poznania

W dniu 21 maja 2024 r. odbyła się kolejna wycieczka studentów UTW , tym razem do stolicy Wielkopolski – Poznania. Dr Włodzimierz Łęcki, inicjator wycieczki i zarazem jej przewodnik postanowił pokazać część Poznania z odległej przeszłości miasta. Wędrówkę autokarem do Poznania podjęła  50-cio osobowa grupa studentów naszego UTW. W  autokarze studenci dowiedzieli się, że z przyczyn osobistych (bolesny uraz ciała) pod jego nieobecność,  przewodnikiem  będzie p. Małgorzata Dębicka licencjonowany przewodnik PTTK  w Poznaniu. Już w trakcie przejazdu przez Poznań otrzymywaliśmy wiele informacji z historii miasta, w tym dotyczącymi  miejsc, które mieliśmy zwiedzać. Były lata, w których Poznań był też m.in. pod zaborem Prus. Będąc pod panowaniem pruskim Poznań miał zostać twierdzą i po 1815 r., przez 40 lat zaborca budował umocnienia, którymi otaczał cale miasto. I od jednej z nich rozpoczęliśmy zwiedzanie najstarszej historycznie części Poznania Ostrowa Tumskiego. W ramach Poznańskiego Szlaku Fortecznego w jednej z fortec utworzona jest Galeria Śluza, inaczej „Jaz Katedralny – jaz na Cybince za Katedrą”. Zaborcy wielką wagę przykładali do zalewów tworzonych przez spiętrzenia wód Warty, Cybiny i Wierzbaku budując jazy i groble. To tu dla potomnych zbudowano tzw. kładkę, łącznik  zakryty nad Cybiną  i po drugiej jej stronie nowoczesny obiekt Brama  Poznania. Brama Poznania to Interaktywne Centrum Historii Ostrowa Tumskiego, którego główną atrakcją jest multimedialna ekspozycja, opowiadająca o dziejach wyspy katedralnej, początków państwa polskiego i historii Poznania. Wycieczka z naszym przewodnikiem kontynuowana była po kolejnych obiektach tzw. Szlaku Piastowskiego Poznania. Udając się na most bp Jordana nad Cybiną oglądaliśmy i słuchaliśmy przekazywanej przez p. przewodnik  szerokiej wiedzy o Bazylice Archikatedralnej pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła. To jeden z najstarszych kościołów i najstarsza polska katedra. Jest miejscem pochówku pierwszych władców Polski – Mieszka I, Przemysła II i przypuszczalnym miejscem chrztu Mieszka I. W XIX w.  mauzoleum pierwszych władców stała się Złota Kaplica, gdzie pochowani są m.in. bp Jordan, bp. Baraniak, kard. Grocholewski. Z uwagi na ważne uroczystości religijne nie można było wchodzić do wnętrza.  Obok, w bliskiej odległości jest kościół NMP, to perła gotyku na poznańskiej wyspie katedralnej. Jest wzniesiony w dawnej, książęcej części grodu poznańskiego na dawnych murach pałacu oraz kaplicy Mieszka i Dobrawy. Budowany w latach 1430 1448. Tu wysłuchano wirtualnej prezentacji   widoku na okolice kościoła w XI i XVI w. – tzw. wirtualny spacer po kościele. Był czas na spacer uliczkami i zwiedzanie Śródki, kolejnej starej i historycznej części  starego Poznania. Jej trochę historyczną przeszłości ukazuje  mural na ścianie zabytkowego budynku. Autokarem przejechaliśmy do kolejnej historycznej części Poznania – Stare Miasto. Podążaliśmy szlakiem, który przemierzało 40 pokoleń mieszkańców Poznania. Spacerowaliśmy np. ulicą Żydowską, część elewacji jest odnowiona. W początkach XIX w. poznańska społeczność żydowska była drugą co do wielkości w państwie pruskim. Przejście na Stary Rynek, oddany po dużej renowacji łącznie z przyległymi kamienicami. Kolejno ul. Zamkową, która jest wybrukowana  i nieznacznie wyniesiona część Starego Miasta, do historycznego Zamku Królewskiego na Wzgórzu Przemysła. To historycznie najstarsza ufortyfikowana rezydencja Królewska w Polsce. Przez wieki toczyły się jego losy, wojny, pożary i inne okoliczności sprawiły, że w XVIII w. popadł w ruinę. Po jego restytucji – budowę rozpoczęto w 2010 r., zakończono w 2017 r. Mieści się tutaj Muzeum Sztuki Użytkowej, a na parterze wyodrębniono przestrzeń  o dziejach zamku. Byliśmy na tarasie widokowym, wieża wysokości 43 m i można z niej podziwiać panoramę miasta, ale także najbliższe okolice. Aby to oglądać należy pokonać pieszo 200 stopni, lub windą do wysokości zadaszenia i potem pieszo w górę 1 piętro. Po wysokim zwiedzaniu, przejście przez Stary Rynek do zwiedzania barokowego kościoła przy ul. Gołębiej.  To Bazylika Kolegiacka Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Barokowy kościół farny poświęcony w 1705 r. i budowany w latach 1651-1701. Piękny kościół w sercu  Poznania, bardzo bogato zdobiony, śliczne wnętrza , freski na sklepieniach, ołtarz. Kościół stanowi też bazylikę mniejszą. Kolejny spacer przez m.in. Plac Kolegiacki i okoliczne uliczki. Przejazd autokarem przez część  Śródmieścia  w zupełnie inną przestrzeń architektoniczną Poznania. To płn. część Poznania – Kampus Morasko. Jest to jeden z największych kampusów uniwersyteckich na terenie Polski i jeden z najnowocześniejszych w kraju. Kampus Uniwersytetu Adama Mickiewicza grupuje głównie tu wydziały ścisłe i przyrodnicze. Niskie i rozbite bryły budynków wydziałowych z licznymi atriami zapewniają jak najlepsze warunki użytkowe. Kampus  Morasko to odcięte miasto od uczelni. Tam obiadem, kawą i smacznym sernikiem zakończyliśmy zwiedzanie, podziękowaliśmy pani przewodniczce za przekaz olbrzymich wiadomości o historii Poznania wręczając jej książkę – album międzychodzianina Kamila Piotra Szpotkowskiego  „Gmina Międzychód – krajobraz, przyroda, człowiek” i powrót do Międzychodu.